sen gittin , ben bittim , masal bitti.

Sen gittin evimin adresi, kapımın zili gitti Sen gittin sazımin teli, kuşumun dili gitti yangınlar düştü yüreğime /ıssızlaştı şehir sokaklara hüzün yağdı/ gözlerime yağmur kapandı üstümekapılar, ben kapandım içime günlerce haftalarca ağladım kırık bir ağaç dalında öksüz bir kuş gibi kaldım Sen gittin yaprağa duran ağaçlarımı götürdün umutlarımı götürdün,baharlarımı dudağımda şarkılarımı,gökyüzünde kuşlarımı tutam tutam saçlarımı götürdün yaslandıgım duvarlarım yıkıldı,güvendiğim dağlarım üstüme kapandı kapılar, açılmadı bir daha bir daha güldüğümü gören olmadı zehir-zıkkım oldu yaşamak küstüm bütün dünyaya Sen gittin kapımın zili kuşumun dili sazımın teli gitti yüreğimde kanayan siirler masamda sigara izmaritleri kaldı ben kaldım öyle kimsesiz öyle tesellisiz birde yıkıntım Sen gittin Şiirlerim öksüz kaldı kalemlerim defterlerim ellerim gözlerim kirpiklerim yüreğimde kalkıp giden gemilerim dillerim öksüz kaldı Sen gittin kemanım yayım güneşim ayım mutluluk payım gitti kara bulutlar çöktü üzerime bir ben kaldım böyle boynu bükük ortalarda bir de yastiğımda yağmur hıçkırıkları Sen gittin kalbimin bülbülü sustu bahçemin gülü soldu yoldu bağrımı yokluğun çöl oldu gülistanım Sen gittin evimin adresi gitti,zilimin sesi ağzımın tadı mutluluğumun adı gitti Sen gitin hayalim düşüm sevincim gülüşüm servetim işim gitti Sen gittin özlemin yüreğimde yokluğun kirpiğimde çoğaldı sen gittin umudum gitti gururum gitti her gece ağladım ıslandı/ ekmeğime karıştı korkunç acı Sen gittin Kavruldu bahçelerim çiçeklerim soldu gelmedin acılarım içimde fışkıran kan oldu Sen gittin çakıl taşlarım yürekvuruşlarım sevgikuşlarım gitti yaralı bir ceylanın bakışında yaralı kaldım her yerde izimi arıyor avcılar sen gittin ben bittim masal bitti............ Şiir: Nuri CAN